Informacje dla pielęgniarek z krajów UE
Treść
INFORMACJE DLA PIELĘGNIAREK Z KRAJÓW UNII EUROPEJSKIEJ, PAŃSTW CZŁONKOWSKICH EUROPEJSKIEGO POROZUMIENIA O WOLNYM HANDLU (EFTA) ORAZ KONFEDERACJI SZWAJCARSKIEJ KTÓRE ZAMIERZAJĄ PODJĄĆ WYKONYWANIE ZAWODU NA OBSZARZE RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Informacje na tej stronie są skierowane do pielęgniarek, które zarejestrowane są w krajach objętych prawem Unii Europejskiej i zamierzają podjąć wykonywanie zawodu na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.
Uregulowania prawne dotyczące ochrony zdrowia, ubezpieczeń społecznych i zasad wykonywania zawodu pielęgniarki w Rzeczypospolitej Polskiej
Uregulowania prawne dotyczące ochrony zdrowia dostępne są na stronie internetowej Ministerstwa Zdrowia – www.mz.gov.pl oraz Narodowego Funduszu Zdrowia – www.nfz.gov.pl
Uregulowania prawne dotyczące ubezpieczeń społecznych dostępne są na stronie internetowej Ministerstwa Gospodarki i Pracy – www.mgpips.gov.pl oraz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych – www.zus.pl
Praca w zawodzie pielęgniarki w Rzeczypospolitej Polskiej
Zawód pielęgniarki może wykonywać osoba posiadająca dokument „Prawo wykonywania zawodu pielęgniarki” i wpisana do rejestru pielęgniarek, prowadzonego przez właściwą ze względu na miejsce wykonywania zawodu okręgową radę pielęgniarek i położnych.
Okręgowa rada pielęgniarek i położnych jest organem okręgowej izby pielęgniarek i położnych. „hospitalier(ère)/verpleegassistente(e)“ lub „infirmier(ère) hospitalier(ère)/ziekenhuisverpleger (verpleegster)“ w Królestwie Belgii,
Prawo wykonywania zawodu oraz wpis do rejestru pielęgniarek może uzyskać osoba spełniająca niżej wymienione warunki:
1. posiada jeden z tytułów zawodowych:„Krankenschwester“ lub „Krankenpfleger“ w Republice Federalnej Niemiec
1)
2)
3) „sygeplejerske“ w Królestwie Danii,
4) „infirmier(ère)” w Republice Francuskiej,
5) „Registered General Nurse” w Republice Irlandii,
6) “infermiere professionale” w Republice Włoskiej,
7) „infirmier” w Wielkim Księstwie Luksemburga,„verpleegkundige” w Królestwie Niderlandów,
8)
9) „State Registered Nurse“ lub „Registered General Nurse“ w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej,„Diplomierte Krankenschwester/Diplomierter Krankenpfleger” w Republice Austrii,
10) „Διπλωµατούχος ή πτυχιούχος νοσοκόµος, νοσηλευτής ή νοσηλεύτρια” w Republice Greckiej,
11) „Enfermero/a diplomado/a” w Królestwie Hiszpanii,„enfermeiro” w Republice Portugalii,
12)
13)
14) „sairaanhoitaja – sjukskötare” w Republice Finlandii,
15) „sjuksköterska” w Królestwie Szwecji,„infirmière”, „infirmier”, „Krankenschwester”, „Krankenpfleger”, „infermiera” lub „infermiere” w Konfederacji Szwajcarskiej.
16) „všeobecná sestra/všeobecný ošetřovatel” w Republice Czeskiej,
17) „õde” w Republice Estońskiej,„offentlig godkjent sykepleier” w Królestwie Norwegii,
18) „Εγγεγραµµένος Νοσηλευτής” w Republice Cypryjskiej,
19) „māsa” w Republice Łotewskiej,„Krankenschwester – Krankenpfleger” w Księstwie Liechtensteinu,
20) „Bendrosios praktikos slaugytojas” w Republice Litewskiej,
21) „ápoló” w Republice Węgierskiej,„Infermier Registrat tal-Ewwel Livell” w Republice Malty,
22)
23) „diplomirana medicinska sestra / diplomirani zdravstvenik” w Republice Słowenii,
24) „sestra” w Republice Słowackiej,„hjukrunarfrcdingur” w Republice Islandii,
25)
26)
27)
28)
2. posiada dyplom świadectwo lub inny dokument potwierdzający posiadanie formalnych kwalifikacji do wykonywania zawodu pielęgniarki odpowiedzialnej za opiekę ogólną zgodnie z wymogami Dyrektyw Rady 77/452/EWG i 77/453/EWG, wydany przez odpowiednie władze lub organizacje państwa członkowskiego, którego jest obywatelem.
Za równoważne z dyplomem, świadectwem lub innym dokumentem potwierdzającym posiadanie formalnych kwalifikacji, uprawniającym do wykonywania w Rzeczypospolitej Polskiej zawodu pielęgniarki odpowiedzialnej za opiekę ogólną uważa się dyplomy, świadectwa lub inne dokumenty wydane przez odpowiednie władze lub organizacje państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) lub Konfederacji Szwajcarskiej, jeżeli kształcenie zostało rozpoczęte przez dniem:
1) 29 czerwca 1977 r. w Królestwie Belgii, Republice Włoskiej, Republice Federalnej Niemiec, Republice Francuskiej, Wielkim Księstwie Luksemburga i Królestwie Niderlandów,
2) 29 czerwca 1979 r. w Królestwie Danii, w Republice Irlandii i Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej,
3) 1 stycznia 1981 r. w Republice Greckiej,
4) 1 stycznia 1986 r. w Republice Portugalii i Królestwie Hiszpanii,
5) 11 marca 1990 r. w byłym Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, w przypadku Republiki Litewskiej,
6) 3 października 1990 r. w byłej Niemieckiej Republice Demokratycznej pod warunkiem, że dokument poświadczający formalne kwalifikacje pielęgniarki odpowiedzialnej za opiekę ogólną uprawnia do wykonywania zawodu pielęgniarki na terytorium Republiki Federalnej Niemiec na tych samych zasadach jak dokument poświadczający tego rodzaju kwalifikacje przyznany przez odpowiednie władze lub organizacje Republiki Federalnej Niemiec,
7) 25 czerwca 1991 r. w byłej Jugosławii, w przypadku Republiki Słowenii,
8) 20 sierpnia 1991 r. w byłym Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, w przypadku Republiki Estońskiej,
9) 21 sierpnia 1991 r. w byłym Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, w przypadku Republiki Łotewskiej,
10) 1 stycznia 1993 r. w byłej Czechosłowacji,
11) 1 stycznia 1994 r. w Republice Austrii, Republice Finlandii, Królestwie Szwecji, Królestwie Norwegii, Republice Islandii,
12) 1 maja 1995 r. w Księstwie Liechtensteinu,
13) 1 czerwca 2002 r. w Konfederacji Szwajcarskiej,
14) 1 maja 2004 r. w Republice Czeskiej, Republice Słowackiej, Republice Słowenii, Republice Litewskiej, Republice Łotewskiej, Republice Estońskiej, Republice Węgierskiej, Republice Malty lub Republice Cypryjskiej
- oraz do dyplomu, świadectwa lub innego dokumentu potwierdzającego posiadanie formalnych kwalifikacji zostało dołączone zaświadczenie wydane przez odpowiednie władze lub organizacje państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) lub Konfederacji Szwajcarskiej potwierdzające, że osoba posługująca się tymi dokumentami, wykonywała zawód pielęgniarki odpowiedzialnej za opiekę ogólną przez okres co najmniej trzech kolejnych lat z pięciu lat bezpośrednio poprzedzających wydanie zaświadczenia.
W przypadku pielęgniarki, której, dyplom, świadectwo lub inny dokument potwierdzający posiadanie formalnych kwalifikacji do wykonywania zawodu pielęgniarki nie odpowiada dokumentom, o których mowa będzie w obwieszczeniu Ministra Zdrowia w sprawie wykazu dyplomów, świadectw i innych dokumentów potwierdzających posiadanie formalnych kwalifikacji do wykonywania zawodu pielęgniarki, położnej przez obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej, kwalifikacje są uznawane po przedstawieniu zaświadczenia wydanego przez odpowiednie władze lub organizacje państwa członkowskiego Unii Europejskiej stwierdzającego, że te kwalifikacje zostały uzyskane po odbyciu kształcenia zgodnego z przepisami prawa Unii Europejskiej.
Jeżeli pielęgniarka będąca obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej posiada dyplom, świadectwo lub inny dokument potwierdzający posiadanie formalnych kwalifikacji do wykonywania zawodu pielęgniarki inny niż dokumenty, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie obwieszczenia Ministra Zdrowia w sprawie wykazu dyplomów, świadectw i innych dokumentów potwierdzających posiadanie formalnych kwalifikacji do wykonywania zawodu pielęgniarki, położnej przez obywateli państw członkowskich Unii Europejskie, uznaje się go za równoważny z tymi dokumentami, jeżeli przedstawi zaświadczenie wydane przez odpowiednie władze lub organizacje państwa członkowskiego Unii Europejskiej stwierdzające, że ten dyplom, świadectwo lub inny dokument potwierdzający posiadanie formalnych kwalifikacji został uzyskany po ukończeniu kształcenia zgodnego z przepisami prawa Unii Europejskiej i jest traktowany przez te władze lub organizacje za równoważny z dokumentami, o których mowa będzie w w/w obwieszczeniu.
3. posiada pełną zdolność do czynności prawnych,
4. posiada stan zdrowia pozwalający na wykonywanie zawodu, potwierdzony zaświadczeniem wydanym przez odpowiednie władze lub organizacje państwa członkowskiego Unii Europejskiej,
5. przedstawi zaświadczenie wydane przez odpowiednie władze lub organizacje państwa członkowskiego Unii Europejskiej, że nie została pozbawiona prawa wykonywania zawodu lub prawo to nie zostało zawieszone i nie toczy się przeciwko niej postępowanie sprawie pozbawienia lub zawieszenia prawa wykonywania zawodu,
6. złoży oświadczenie, że włada językiem polskim w mowie i piśmie w zakresie koniecznym do wykonywania zawodu pielęgniarki.
Okręgowa rada pielęgniarek i położnych stwierdza prawo wykonywania zawodu pielęgniarki oraz wpisuje daną osobę do rejestru pielęgniarek w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia wniosku wraz z pełną dokumentacją
Okręgowa rada pielęgniarek i położnych, rozpatrując wniosek bierze pod uwagę:
1) dyplomy, świadectwa oraz inne dokumenty potwierdzające posiadanie formalnych kwalifikacji pielęgniarki uzyskane w państwie innym niż państwo członkowskie Unii Europejskiej,
2) odbyte kształcenie oraz doświadczenie zawodowe, porównując je z kwalifikacjami wymaganymi do wykonywania zawodu pielęgniarki w Rzeczypospolitej Polskiej.
Odwołanie od decyzji okręgowej rady pielęgniarek i położnych
W przypadku podjęcia przez okręgową radę pielęgniarek i położnych decyzji (uchwały) o odmowie przyznania prawa wykonywania zawodu i wpisu do rejestru pielęgniarek, zainteresowana może złożyć w terminie 14 dniu od doręczenia uchwały odmownej odwołanie do Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych. Odwołanie wnosi się za pośrednictwem okręgowej rady pielęgniarek i położnych, która wydała uchwałę w sprawie.
Czasowe wykonywanie zawodu na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej
Pielęgniarka czasowo przebywająca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może czasowo wykonywać zawód pielęgniarki bez konieczności uzyskania prawa wykonywania zawodu pielęgniarki oraz wpisu do rejestru pielęgniarek, jeżeli każdorazowo przed rozpoczęciem wykonywania zawodu złoży w okręgowej izbie pielęgniarek i położnych właściwej ze względu na miejsce wykonywania zawodu:
1) pisemne oświadczenie o zamiarze wykonywania zawodu pielęgniarki ze wskazaniem miejsca i czasu wykonywania zawodu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz
2) zaświadczenie wydane przez odpowiednie władze lub organizacje państwa członkowskiego Unii Europejskiej stwierdzające, że wykonuje zawód pielęgniarki w tym państwie, oraz
3) zaświadczenie wydane przez odpowiednie władze lub organizacje państwa członkowskiego Unii Europejskiej stwierdzające, że posiada jeden z dyplomów, świadectw lub innych dokumentów potwierdzających posiadanie formalnych kwalifikacji do wykonywania zawodu pielęgniarki.
Dokumenty te zachowują ważność przez okres 12 miesięcy od dnia ich wydania.
Jeżeli zaistnieje nagła potrzeba udzielenia świadczenia przez w/w pielęgniarkę, powyższe dokumenty mogą być złożone niezwłocznie po udzieleniu świadczenia.
Zakres znajomości języka polskiego, konieczny do wykonywania zawodu pielęgniarki w Polsce
I. Wymagania ogólne:
Pielęgniarka powinna:
- rozumieć treści i intencje dotyczące pacjenta wyrażone w tekstach pisanych, szczególnie w dokumentacji medycznej oraz wypowiedziach mówionych: pacjenta, jego rodziny i bliskich, członków zespołu terapeutycznego, innych współpracowników,
- umieć posługiwać się językiem polskim w sposób płynny i spontaniczny, pozwalający na swobodną komunikację,
- umieć pisać, szczególnie poprawnie prowadzić dokumentację medyczną, wyrażać i uzasadniać własny punkt widzenia oraz prowadzić analizę porównawczą,
- umieć rozpoznawać i stosować poprawne formy językowe.
II. Wymagania szczegółowe:
( rozumienie ze słuchu, rozumienie tekstów pisanych, mówienie i pisanie)
Pielęgniarka powinna umieć:
- przeprowadzić rozmowę ukierunkowaną na poznanie problemów zdrowotnych pacjenta oraz niezbędnych do zaplanowania i realizacji pielęgnacji,
- nazwać objawy patologiczne poszczególnych układów i narządów,
- sformułować diagnozę pielęgniarską,
- przedstawić informację na temat planu opieki pielęgniarskiej oraz ocenić rezultaty tej opieki,
- poinformować pacjenta, jego rodzinę i bliskich o sposobie przygotowania do badań diagnostycznych, ich celu, przebiegu oraz zakresie współdziałania z osobami wykonującymi badanie,
- odczytać i zinterpretować wyniki wykonanych pomiarów i testów,
- omówić zasady i warunki w zakresie promocji zdrowia, profilaktyki chorób,
- opracować materiały edukacyjne,
- analizować dokumentację medyczną,
- prowadzić dokumentację medyczną pielęgniarską.
Uznawanie tytułu specjalisty uzyskanego w kraju objętym prawem Unii Europejskiej.
Uznania tytułu specjalisty uzyskanego przez pielęgniarkę, położną w państwach objętych prawem Unii Europejskiej, za równoważny tytułowi specjalisty w określonej dziedzinie pielęgniarstwa lub dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia w Polsce - dokonuje Minister Zdrowia.